عروسک نازم همه ی دغدغه‌های این روزهایم در تو خلاصه میشود گاهی که جثه ریز تورو باهم سنی های درشتتر از تو مقایسه میکنم ناشکری میکنم آن زمان که لباس نو تنت میکنم و می بینم هنوز برای تنت گشاد است بغض میکنم....گاهی از خدا گله می کنم اما خوب دیری نمی گذرد که به خودم می آیم و وقتی تو به صورتم لبخند میزنی به خودم نهیب میزنم که چرا ناشکری میکنم...وقتی دختر زیبایی چون تو دارم...وقتی جلوی چشمانم به این سو و آن سو میروی و کودکانه برایم قهقه میزنی چه چیز دیگر میتواند اهمیت داشته باشد؟؟؟؟وقتی حرکاتت از همه هم سنی هایت جلوتر است و هوش بالایی داری چرا باید جثه ریزت بهمم بریزد؟ راستش دختر نازم وقتی خودم را اینچنین می بینم اصلا دلم نمی خواهد مثل من شوی
آرزو میکنم که انسانی شوی که تنها چیزی که به چشمت نیاید ظاهر خودت با اطرافیانت باشد البته نمی گویم که ظاهرت برایت مهم نباشد اما قبل از هرچیز یاد بگیر خود و اطرافیانت راهمینجوری که هستن بپذیر و دوست داشته باش و هرگز چاقی یا لاغری،کوتاهی،بلندی یا سیاه و سفیدی برایت دغدغه نباشد که اگر اینچنین شد بهترین هم که باشی راضی نخواهی بود
